Küçükken salıncak kırdım. Evet belediyenin parkları olur ya hani sahilde. Onlardan birinde. Annem, anneannem, kardeşim ve ben dışarı çıkmıştık. Bizi parkta oynamaya götrmeye karar verdiler. Neyse salıncakta sallanıyorum. Bir anda her şey yavaşladı. Salıncağın sağ tarafındaki zincir kopmuş benimse kafamın sağ tarafı yerde popo kısmım hafif yukarda. Hayal edin. O sırada da parkta yerel televizyon güneşli havayı görüp soluğu sahilde alan halkla röportaj yapma derdinde. Koordine bir şekilde dördümüz de kaçtık oradan. Uzun yıllar bunu anlatmadım utandım ama şimdi çok komik geliyor. Şişman değildim bi kere. Salıncak bozuktu.
