Birden fazla kez izlediğim ve izlediğim en romantik filmler arasında top 10 da olan bir klasik. itiraf etmeliyim ki kitabına başladığımda devamını getirememiştim. Ama eminim ki getirseydim zırt pırt ağlar, tribe girerdim yok yere. Neyse efendim, konuya geri dönelim. Elizabeth kızımızın hareketliliğini, canlılığını, alaycı tavırlarını kendime çok benzetiyorum ben. Bir yandan hala aşkın var olduğuna olan inancı benim görüşümle tamamen zıt. O karşılaşacağına dair umudunu daima taşıdı ve buldu da. Buldu fakat aşkı uğruna yaşadığı sıkıntıların oluşturduğu hüznün o gülen yüzünün arkasında olduğunu bildik. Asıl gurur taşıyan belki de darcy değil lizzie idi. Zira gerek bingley ailesi gerek çevresinin onlara karşı olan bakış acılarıyla her zaman ezilen o oldu. Darcy nin aşkı hiç inandırıcı olmadı, ta ki onun için fedakarlıklarda bulunana dek. Benim görüşümce Darcy o kadar soğuk ve insanlara mesafeli durmamasına rağmen lizzie ondan daha gururlu ve daha duruş sahibiydi. Gelgelelim gerçek hayatta böyle bir aşkın doğması imkansız. Zaten hikayeyi bu kadar romantik bu kadar dramatik kılan da gerçek hayatta karşılaşılmasının mümkün olmaması. o kalpsiz ve merhametsiz duran Darcy içinde o kadar duygu barındırıyor ki ve bu açığa çıktığında vaziyet öyle romantik, öyle duygusal bir hal alıyor ki en can alıcı noktası da bu aslında. Öyle masum, öyle gerçek bir sevgi ki... esasında hiç bir durumun sevgiye engel olamayacağını kanıtlar nitelikte ama dediğim gibi, günümüzde engelleri aşalabilecek bir sevginin var olabileceğine ihtimal vermiyorum.
Cüneyt arkın ın bir repliğiyle noktalayayım. "Canımın içi böyle şeyler yalnızca romanlarda olur."
Edit: filmi 5-6 sene önce izledim, ilk izlediğim zamandan beri hayranım. ve kiralık aşk denen boktan diziyle ilgilenmiyorum.
