kendini yırtsa 90 ıq nün üstüne çıkamayacak birkaç beyinsizin hakkında övgüyle bahsettiği yurtlardır.
burada kalıp, süleymancıların örs ve çekici arasında şekillenen ruh dünyalarıyla hep eksik kalacak ve daha da acısı bu müzmin eksikliklerini asla idrak edemeyecek kimselerin sözlerine bakmayın!
bu cemaatin elinde yıpranan hayatlara gerçek manada acıyorum.
girdikleri her ortamda hep çekingen, hep uysal, hep orta yolcu, hep korkak, hep tedirgin, hep başkası olan bu hayatlara gerçekten acıyorum!!!
daha on sekizinde bile değildim.
itiraz ettim!
kabul etmedim!
isyan ettim!
son olarak bana saldıran hocayı tekme ve yumrukla yere serdim!
kavgadan sonra tehdit minvalinde bana '' kendine dikkat et çocuk'' dedi...
muhtemelen sadece kendilerinin bildiği beddualar etmiştir!
çok şükür, oradan ayrıldığım için de, benden sonra onlarca kişinin ayrılmasına ön ayak olduğum için de ve bana saldıran o hocayı buna pişman ettiğim için de mutluyum!
orada kalan, orada kalmış ve orada kalmayı düşünen kişiler için özlü söz sokrates ten gelsin:
