Dusunmekten bazen korktuğumu hissediyorum. Cok ozledigim ama kaybettiğim dostluklarimi özlüyorum bazen. dusunurken buluyorum kendimi, sonrasinda kendimi baska bi seylerle oyalayip dusunmemeye calisiyorum.
Evimi, ailemi, Sevgilimi cok ozledim. Ama dusununce gecmiyor, aksine artiyor. Sonra kaçıyorum düşünmekten ve oyalaniyorum baska bir seylerle tekrar.
Bu sebepten dusunmeye cekiniyorum, korkuyorum.
Korkaksa korkak.. gercek bu.
