sabah uyandım, yüzümü yıkadım, sebebini bilmeden. Kahvaltı ettim sebebini bilmeden. Sonra çayımı içmeye başladım ama sebebi neydi? neden? dünyadaki aptal ego savaşlarına katılmak istemiyordum. Ego da yoktu. tanrı zaten yoktu. Amaç hiç yoktu. Motivasyon yoktu. dünyadaki her uğraş nihai anlamda gereksizdi, boştu. ailem bile bana hormonlarıyla bağlıydı. Sevgi mi? Beni seven herkes anlam arayışımdan sıkılıp kaçmıştı.
motivasyon da yoktu. dünyaya bir şey ispatlama çabam da yoktu. E o zaman niye? hayat sadece gelişigüzeldi. bu satırlar bile.
