çok acıdır bizzat gormuslugum vardır. zamanın behrinde o zamanlar orta okul bitti liseye mi geçtim ne yaz tatili işte fikirtepe'deyim. gelmiş baba bir cocuk mehmet beyezıt'ın önüne bende kuzenle basket oynuyorum o arada herif cidden filmlerde ki gibi. boyle domuz gibi bir surat ifadesi var herifte hacı mal mal gülmeler falan gorsen agzını dagıtasın gelir o derece cins anlayacagın. elinde magnum degil de cornet var hacı pezevenk dondurmayı yalamıyo sevişiyor valla. o arada da bizi izleyen bir bebe var. yeni gelmişti cocuk elinde ekmek arası annesinin yaptıgı helva var. ısırdıkca tasıyor ekmekten oyle de belli. neyse hacı cocuk bunu gordu yemin ederim elindekini indirdi yere. ardından bir kaç saniye durdu sonra okulun arkasına dogru yurudu. kafan onde devam etti yurumeye ve kaldırdı attı ekmeği. işte o anda kendimden nefret ettim. dedim boyle duzenin anasını kaydırayım. içim yandı yemin ederim ne yapacagımı sasırdım. ulan gidip elemanın basını oksasam, dert etme desem olmaz aglarım dayanamam. diger ibneyi dovsem onun yanında sucu yok. içim içimi yedi hacı. ardından sekiz yıl gecti hala unutamadım. ama o gunden sonra da asla dısarıda dondurma yemedim. haa bunu neden anlattım. içime oturmustu cıkarayım dedim.
