Bizzat benimdir, en az 5-6 yıldır çalıştığım şirkette 2 erkek ve en az 6-7 kadın bulunurdu. Bu arada kadınlar sürekli değişirdi bazıları işten çıkarılır birkaç aya yenisi gelirdi vs. ancak sürekli kadınlar fazlaydı. bende garibim, normalde çocukluk zamanımda ismimi sorsalar cevap vermeden kaçacak olan ben, markete gidip alışveriş yapmaya bile utanan çekinen ben, hatta ve hatta inanmayacaksınız ama alışveriş yapıp para üstünü almadan koşarak kaçan ben, bu iş şartlarında çok değiştim, kadınların gelişimimde çok etkisi oldu. taksimdeydi ofisimiz ve sürekli yemeğe beraber çıkardık, haftanın bazı günleri akşamları nevizadeye gider içerdik gülerdik eğlenirdik vs hatta yetmezdi tatillerde bile beraber vakit geçirirdik. ondan sonra bir baktım ben yoldan geçen herhangi bir güzel kadınla bile rahatça iletişimler kurmaya hatta bu arkadaşlıkları ilerletmeye başladım. bazen durup diyorum, "noluyor lan bana ben bu değilim amk, benim eve gidip odamda akşama kadar yalnızlıktan ağlamam gerekir amk ben böyle birisiyim." ama olmuyor.
