yazar olduktan sonra caylak olmak

entry1 galeri
    1.
  1. Anlık bir olaydır. Mesaj yazmadığınız an hissedilir ve gözler dolar... Azim azim azim diyerek yazarsınız... Nokta virgül ve hatta noktalı virgüllerle süslerisniz cümleleri. Saçlarınız ağarır, siyatiğiniz tutar... Her sözlüğe girişinizde yeni mesaj var mı diye bakarsınız.... Ama yoktur. Ama mesele anlaşılmıştır, kişisel kaliteniz yükselmiştir daha iyi yazmaktasınızdır.. Bunu bir ben mi hissediyorum diye endişelenmeye başlarsınız. Ter boşalır, çarpıntı başlar, yanaklar yanar... Hemen bir entry daha... bir tane daha... Biri sizi görüyor mu bilmemektesinizdir. Artık küfürlü entry girebilirim nasıl olsa gören kimse yok dersiniz. Ama tuttarsınız kendinizi, yakışmaz senin gibi adama dersiniz. Yaşamak dönme dolap gibidir onun da iniş ve çıkışları var ne olmuş yani yazarlıktan çaylaklığa sürüldüysen dersiniz... Sahilde yürüyüşe çıkarsınız cep telefonundan mailinizi kontrol edersiniz mesaj var mı diye.. Yok... Sadece yazılanları okumaya başlarsınız dudak bükersiniz, bir duble rakı koyarsınız... Yine başlarsınız platonik entrylere.. Uyku gelmez, mesaj gelmez... Hiç değilse bir kedim olsaydı diye düşünülür... Sokağa çıkılır kedi bile yoktur sokakta..irkilirsiniz kimseye etmem şikayet ağlarım ben halime/ titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime diye mırıldanmaya başlarsınız... Her mihnet kabulum/yeter ki gün eksilmesin penceremden diyerek eve dönüp yatağa girersiniz. Rüyalarınız kabustur, aklınıza bir entry gelmiştir yazayım dersiniz ama mouse vardır ekran vardır klavye yoktur, ararsınız ararsınız bulamazsınız... Klozetten çıkar en sonunda klavye çıkarmaya çalışırsınız arkasından bir kedi gelir... kediyle birlikte takarsınız klavyeyi ama beyniniz durmuştur, kedi konuşmaya başlar siz onun dediklerini yazmaya başlarsınız.. Whiskas, kitekat mırrrrrrrrrrrrr.......... mart, nisan mırrrrrrrr.......... Fareler ve insanlar diye başlık açtırır size... Uyanırsınız... Hemen sözlüğe koşarsınız hala 5. nesil çaylaksınız.....Var mı duyan var mı duyan bu yaşanan bir isyan... AMan efendim ne haddimize... Yüzümüzde bir gülümseme umut, umut.....
    1 ...