aralarında dünyalar olan insanlardan aptal olanının içine düştüğü aşktır.
"düşlerimde seviştiğim hayaline öyle bağlandım ki artık başka birinin adı bile yabancı bana
bilmiyorum bu işin sonu ne olacak
biri demişti çok eskiden seni hayal ediyorum öyle seviyorum eşimi
aynı şey başıma gelir diye ölesiye korkuyorum şimdi
oysa o zaman o cümleyi kurana yarım gülmüştüm acırcasına sevmiyordum ya
tok açın halinden ne anlar
seni severken başka birinin olmak mümkün mü
seni severken...
sen hep başkasın diyorsun ya
yokluğunca eksiliyor kalbim yerinden
yokluğunca azalıyorum
ben hep başkayım senin gözünde nerdeyim bilmiyorum
kimler var gözünün içinde
kimleri koyuyorsun yüreğine
kimler yatağının misafiri
ben yokum hiç olmadım olmayacağım yanında
teninin kokusu sarmaşık gibi sarılsa bedenime
bu zehirli aşk beni bırakmaz biliyorum sonum olur
biterim biliyorsun
yeminime senin adını koydum
bozarsam adını yinelerim tutar mı tutmaz duam
seviyorum seni bu benim sonum
bekliyorum hiç gelmeyecek günü
bekliyorum sabahı bekliyorum
doğmuyor şafak vaktim doğsa
düşlerimde seviştiğim hayaline öyle bağlandım ki artık başka birinin adı bile yabancı bana
bilmiyorum bu işin sonu ne olacak
biliyorum sonum olacak korkmuyorum."
