Allah... Ben babasız büyüdüm, içimde de baba duygusu yok aslında ama herkesin çocukluk kahramanı olan baba da, ben de Allah kahramanım hala da 70 yaşıma gelsemde değişmez, hatalarıma rağmen seviyor ötesi yok işte.
Hz. Bilal gibi en yakınım ölse de, Allah'a olan sadakatımdan kopmamak isterdim. onun en yakını peygamberdir belki bilemiyorum, detaylı bir bilgim yok. Allah isteyen herkese de sadakat ya da gönlüne göre versin tabi.
Sevdiğim birisi var, her kadınınım dediğinde mutluluğu huzuru güveni sevgiyi aynı an da hissediyorum. Babasına benzediğim için çok seviyormuş beni, ben de onu anneme benzediği için seviyorum. böyle bulutların üstündeyim gibi hoş bir şey söylemek istedim ama bulamadım bende salt söyledim. ama mutluyum, huzurluyum, güvendeyim.
inşallah evlilikle biter.
Sözlükten beyza adlı bir arkadaşım var... Sigara içiyorum bırakmamı öz kardeşiymiş gibi istiyor, beyza da mutlu olma sebeplerimden, her konuşmamızda bir fincan kahvenin hatrı oluyor. Bazen konuşacak konu bulamıyoruz ama n'apalım. Dost-arkadaş kıfayetsiz de kalır bu kelimeler.
Hakanı kardeşim, Yiğiti de abim gibi severim. öz kardeş- öz abi kelimesi kıfayetsiz kalıyor sevgimi anlatmama, araya dargınlık girse de, bir derdim olduğunda geri çevirmeyeceklerini bilirim, onlarında beni öz kardeşi gibi sevdiğine eminim... böyle oğlum senin için şunu yapardım falan diyenleri iplemem ben, ama bunlar desin inanırım...
