fransa'ya ilk gidişimde, iki kadeh şarap sonrası * sarhoş olup, arkadaşlara ben otele gidiyorum uykum var denilmiş, arkadaşların gitme metro da kaybolursun sözüne "ilk defa gelmiyoruz heralde paris'e" diye karşılık verilmiş, metro'da kaybolunmuş *, bir fransız'ın koluna yapışıp "beyler ağalar istanbul nere" minvalinde bizim otel nere diye sorulup cevap alınamamış, arkadaşları arayıp koluna yapıştığım fransızı telefona vermiş, adamın arkadaşlara bu gerizekalıyı şu duraktan alın diye tarif etmesine neden olmuş, kendimi çok alakasız bir yerden aldırmışımdır. arkadaşlara doğma büyüme parisliymişim gibi atarlandığım anlar sık sık taklit konusu olmuş, şaraba tövbe ettirmiştir.
buradan koluna yapışıp "excusez moi* bizim şu merkezdeki otel nerede*" dediğim fransız amcaya sesleniyorum, çok moralim bozuktu be birader, normalde zekalıyımdır ama o gece amele olmak istedim. eyvallah.
