son yıllarda türkiye liglerinde izlediğim en kaliteli maçtı. valla bak. üstelik galatasaray ya da sivasspor taraftarı olarak söylemiyorum bunu. farklı bi takımın renklerine gönül vermişim çoktan lakin bu, maçın hakkını yememe sebep olamaz.
öncelikle sahada "kötü oynadı!" diye nitelendirilebilecek bi takım yoktu. sivas da galatarasay da yüreklerini koyarak oynadılar oyunlarını. ne pes etmek ne de skorun üzerine yatmak gibi bi gaye vardı her iki takım futbolcularında da. cesurca oynadılar allah için. bize böyle bir maç izlettikleri için helal olsun diyorum kendi adıma. büyük zevk aldık valla.
galatasaray için ekstra bir şeyler söylemeden geçmek istemiyorum. bu takım inanmış arkadaş. şerefsizim inanmış. öyle böyle değil hem de. kulaklarını tıkamışlar dış dünyaya ve önlerinde tek hedef var; şampiyonluk. ki büyük bi sürpriz olmassa eğer son hafta, ulaşacaklar amaçlarına. hak ederek, alınlarının teriyle üstelik. hani bi yerlerden tanıdık olduğu üzre; mafyaları futbolun içine sokarak ya da rakip takımın oyuncalarına para göndererek değil. çıldırmak çoktan hak ettikleri bir şey yani. çıldırın ulan!
