ömrümden ömür almış maçtır. şok golle 1-0 yenik duruma düştüğümüz de kendimi toplayamadım hatta içimden şöyle bir hassiktir dedim. biraz sonra fener gol yiyince hafif gülümseme geldi yüzüme. ilk yarının sonunda ardanın sazı eline almasıyla şöyle bir rahatldık 2-1 olmuş artık bu dakikadan sonra maçı zora sokmayız dedik ama ikinci yarı sahneye aykutun çıkacağını nerden bileyim. öyle bir ikinci gol yedik ki aykutun zamanında çıkmayışı balta hakanın topa kız gibi vuruşu top mehmet yıldızın önünde kalışı vuruşe emreye çarpıp aykutun düşüşü(onu nasıl yaptı bilemiyorum) çizgiyi geçip geçmediği belli olmayan top of allahım of kabus gibiydi. bir kaç dakika sonra fenerin ikinic golü ve bulunduğumuz ortamda fenerliler sevinirken ayhanın füzesiyle ananı sikiyim ne maç oluyor birader düşündüm.
bu arada sivas baskılı oynamaya başlamış başta mehmet topal olmak üzere allah ne verdiyse ileriye vurmaya başlamış topu ayağımızda tutamaz olmuştuk ki komedi bir üçüncü gol yedik bunda da emrenin hatası vardı. fakat akıllanmayıp hala topu diktiğimizden ne organize bir atak ne mantıklı bir davranışta bulunuyorduk ki barışın pasıyla günün yıldızı arda güzel bir vuruşla takımızı öne geçirdi. artık benim başım dönmeye başlamış bu kadar stresi kaldıramayacak duruma geldim ama bizim takım hala dam dum oynamaya devam ediyorbeni çıldırtıyor hele aykut yusuf yusuf attırıyordu.
e ensonunda ayhanın pasına hareketlenen şükür(sanki ofsayt vardı ama tam bilmiyorum) aşırtma golüyle 5-3 oldu ve bir oh çektim hem de ne ohtu.
neyse maç sonunda boğazımdaki acı ve kalp çarpıntılarım kaldı geriye. şampiyonlüğü byük bir ihtimalle garantiledik inşallah oftaş maçında da bi kazaya uğramayıp şampiyonluğumuzu ilan ederiz.
