Ben de 12 yaşımda anafen dershanesine kayıt olmuştum. Başlarda iyiydi, ders konusunda bir sıkıntı yoktu. Üzerimize titriyorlardı, ders başarımızin daha çok yükselmesi için gayret ediyorlardı. Sonra ablalara çağırmaya başladılar. Annem birkaç kere hayır dedi, sürekli aramaya devam edince düşüneceğiz diye cevap verdi. O zamanlar ben biraz mal bir kızdım, yani aşırı hareketliydim, elim ayağım durmuyordu. Babam gönderelim bir kere, severse tekrar gider dedi. ilk gidişimde pek bir şey yoktu, dershane öğretmeni başımızda değildi iki tane abla vardı. Kızlar ben zorlamıyorum isteyen namaz kilabilir dedi ve isteyenler kıldı. Diğer hafta bir daha gitmek istedim çünkü ablaların muhabbetleri ve kızlarla olan sohbet çok güzeldi, hoşuma gitmişti. Sonraki hafta dershane öğretmeni de geldi, ama isteyen namaz kılsın diye bir şey yoktu onda. Herkese zorla namaz kıldırdı, ben de çok hareketli bir kızım namaz kılmayı da bilmiyordum, utandım söyleyemedim. Başımızdan gittiklerinde Allah affetsin, kızları namaz kılarken biraz güldürdüm. Tüm kızlar gülmeye başlayınca tabi görevli odaya geldi, bir bağırmaya başladı ama anlatamam size. Öyle rencide oldum ki, yok sen ne biçim bir kızsın günah günah falan. Baya ağladım o gün. Ertesi gün eve döndüğümüzde ben annemlerin arayıp özür dilemesini bekliyordum, kadın "huzurumuzu bozdu, namaz kılarken herkesi güldürdü, gece yatmak bilmedi, çok hareketli bu kız dikkat edin yoldan çıkmasın" demiş.
Sonraki yıl başka dershaneye yazıldım. Kadın yüzünden 1 sene babamlardan psikolojik baskı gördüm be.
