nasıl gireceğimi bilemediğim için anlatamadığım durumdur.
günlerden bir gün labdayız, neyse yaptık yaptık elimizde beherin içinde sakız gibi bir şey kaldı, üzerine soğuk su ekleyip, soğuk suyun içinde kaşıkla çekiştirerek onu katı bir şey haline getirmeye çalışıyoruz. beş dakika, on dakika olmuyor allah olmuyor, hoca da sıkıldı sigara içmeye çıktı, biz hala cebeleşiyoruz. herkes de bir yandan muhabbet ediyor, şakalaşıyor. hocanın da olmamasına güvenerek "öööf kolum koptu, hiç bir şeyi sertleştirmek için bu kadar uğraşmamıştım." dedim. o an bir ölüm sessizliği oldu. arkamı döndüm, hoca gelmiş. baktım o da gülmemek için dudaklarını büzüyor, hiç bozuntuya vermeden önüme dönüp devam ettim.
