bana göre dünyaya gelişi benim elimde olan, elimden geldiğince belirli bir düzeyde yetiştireceğim bir çocuğumun olmasındansa, istenmeyen ve bu yüzden hiç bir günahı olmadan hor görülebilecek çocuğu kurtarmak çok daha mantıklı geliyor.
alacağım çocuğu belki de babası hiç bilmeyecek, belki annesi nefretle onu terk edecek. ben o öz ailesinin istemediği çocuğa sahip çıkmak istiyorum. o çocuk büyüdüğünde 'beni öylesine güzel, öylesine iyi bir kadın yetiştirdi ki allah ondan razı olsun' dese yeter. cidden iyi bir insan olması dışında hiç bir şey istemem.
uzun zamandır 'evlatlık alma şartları'nı kontrol ediyorum. 30 olduğumda başvuracağım ilk şey olacak umarım.
