hatta çocukken bendim bu çocuk kazanınca yaşasın diye bağırıyorduk. komşumuz cama çıkar azarlardı özür diler içeri girerdik, gerçi şimdi çıkıp cama ben kızıyorum, biraz uzakta oynayın parka gidin falan diyorum ama ne yapsın çocuklar her yer bina, oyun alanı yok.
bir de biz komşuanne derdik en yakın komşumuza, ekmeğini alırdık, torbasını taşırdık, sözünden çıkmazdık şimdi o kadar saygılı değiller maalesef.
Not: neden eksilendi bu yazdıklarım çocukken bağırdım diye mi?
hayır sebebi neydi ki :)
