abimin bi köpeği var, evin önünde bağlı duruyor. hayvanlarla da aram iyidir ama bu köpek beni ne zaman görse parçalayacak gibi kuduruyor.
bugün motorla marketten dönerken abim sokağın başında inip "şöyle şöyle yapacaksın, hadi eve kadar sürmeyi dene" dedi. ben bülent serttaş gibi bi sağa bi sola gidip sonunda evin önünde durdum. arkadan yürüyerek gelen abime dönüp mutlu mutlu "nasıl? iyidi ama dimi?" derken birden köpekle burun buruna durduğumuzu fark edince motor bi yana savruldu ben öbür yana.
