Geçenlerde kuzenim yemek yememek için çok direnmiş , boğazını yırtarak " yemiycem işte yemiycem " diyerek bağırmıştı. Annesi filan da onu susturamayinca insanlar yavaş yavaş rahatsız olmaya başladı. Kuzenimde üç yaşına yeni girmişti o zamanlar. Baktım olay büyüyor " eğer tabağındakilerden birazını yersen birlikte Kavunlu dondurma yapıcaz " dedim . Oradakilerin gazıylada tüm tabağını bitirdi yavrucak.
Bitirdide saat olmuş 22.30 ben nerden bulayım bakkalı.
Dondurma yapmasını bilirimde Kavunlusunu hiç yapmadım. Benim kuzene de verdik bi söz .
Gittik mutfağa onunla beraber kavun kestik . Ona küçük bi dilim kesip üstüne de buz parçalayıp koydum. Son olarak ta meyve sosu koyunca ne kadar sevindi bizimki anlatamam.
Bide gidip herkese " bakın bu benim kavunlu dondurmam " diye övünmesi var.