var. doğduğum yer. gitmek için okulların kapanmasını dört gözle beklediğim, rahmetli babaannemin tandırda yaptığı gözlemeleri büyük iştahla yediğim, mahalle maçları yaptığımız canım memleketim. sonra büyüdüm sevdiğim insanları memleketimin toprağına emanet ettim ellerimle ve uzun zamandır gitmiyorum. gitmeye yüreğim dayanmayacak gibi geliyor. o kadar çok oldular ki toprağında yatanlarım.
ayrıca makine kimya endüstrisine bağlı silah fabrikası ve türkiyede birkaç tane olan rafinerilerden birinin burada olması şehrin ne denli önemli olduğuna delalettir.
insanları samimidir. hiçbir zaman yolda bırakmaz. hiç tanımadığınız birinin kapısını çalsanız önünüze yiyecek iki lokma illaki koyar.
gençleri son zamanlarda biraz bozmuş polat alemdar tarzına bürünmüş olsalar dahi merttir babacandır. orta anadolunun en has şehridir kırıkkale.
