Yorgunluk, kan, kusmuk ve acı olaylar içinde nöbet ağacı olan gariban insanlardır. Saygıyı ve takdiri her daim hak ederler.
Yapılan iyilik anlatılmaz ama hem birilerine örnek olabilmesi açısından hem de burda kimsenin beni tanımamasından dolayı yazıyorum bunu;
Arada bazı, bikaç kilo tatlı veya börek yaptırıp gece geç saatlerde smtimizde bulunan 112 istasyonuna veya itfaiye noktasına götürüyorum. Sonuçta bu insanlar her an bizim yaşayabileceğimiz bir tehlike için orda evlerinden uzaktalar.
