Kendi isteklerimiz dışında hareket ettiğimizde bizden bir parça kopuyor. Kendi benliğimizden, özümüzden. Uymamız gereken bir ton sistem gereksinimi mevcut. Ne yazık ki bu durumu tamamen engelleyemeyiz ve bu yüzden belli aralıklarla acı çekmeye mahkumuz. Konunun ne olduğunun bir önemi yok. O acı bizi bulacak. Şayet biz kaçamaz ya da yönlendiremezsek. Umarım herkes kendi dar çemberinde ki acıları aşmanın yolunu bulur.
