bugün şöyle bir olayla tövbe ettirmiştir, birebir anlatıyorum.
girdik bi mağazaya, epey kalabalık, gömlek bakıyoruz o ara telefonu çaldı babamın, küçük yeğen arıyor daha 3 4 yaşında anca var, açtı babam telefonu, diyalog aynen şöyle;
yeğen: aloooo.
babam: erkeğiiiim nasılsın?
y: iyiyiiiiim sen nasılsıın?
b: iyiyim erkeğim keman alayım mı sana?
y: aaaalllll!
b: bi kere dedecim dersen alıcam.
y: al dedecim.
b: deden daşşşaaanı yesin senin daşşaanı.
evet, bütün mağazanın içinde deden daşşanı yesin diye bağırdı. o kadar heyecanlandı ki adamcağız dedecim lafını duyunca, milli takım gol atsa öyle bağırmazdı yemin ediyorum. bütün herkes bize baktı ağlıyordum utançtan.