az önce mahalledeki çocuklar oynarken mahalle sakinlerinden birisi balkona çıkıp susmaları için çocukları azarladı. camımın önünde kaldırımda otururlarken bu duruma yaptıkları yorum harikaydı ;
- ya hani müzelerde varya böyle taştan. put muydu adı neydi. ha işte bizim de öylece hareketsiz , sessiz oturmamızı bekliyorlar.
+ heykel len o. ne putu.
- ha evet heykel. olum çocuğuz len biz çocuk. oynamamız lazım bizim. başka ne yapıcaz.
(sanırım çocukları anlamamamızın sebebi onlardan büyükler gibi davranmalarını beklememiz. )