* veyahut kazai boşanma.
* islam hukunda evliliğin mahkeme kararıyla sona ermesine denmektedir.
hakim bu tür boşanmada ancak belirli sebeplerin varlığı halinde hükmedebilecektir.
* diğer boşanma türlerinden farklı olarak kazai boşanmada kocanın rızası aranmadığı gibi, muhala'ada olduğu gibi kadın müeccel mehirinden ve iffet nafakasından da vazgeçmek zorunda değildir.
* tefrik sebepleri konusunda mezhepler farklı görüşlere sahiptirler.
ebu hanife ve ebu yusuf'a göre sadece "erkeğin iktidarsız olması vb.. cinsel ilişkiye engel olan fizyolojik kusurlar" tefrik sebebidir.
ancak tefrik yoluna başvurulabilmesi için kadının söz konusu kusurların varlığını nikahtan önce bilmemesi, öğrendikten sonra da razı olmaması gerekir. bu tür hastalık ve kusurlar sebebiyle mahkemeye müracaat edildiğinde tedavi ile iyileşme ihtimali varsa hakim bir yıl süre verir, bir yılın sonunda ortaya çıkan duruma göre karar verir. fakat iyileşme ihtimali yoksa derhal tarafların tefrikine hükmeder.
imam muhammed'e göre ise fizyolojik kusurların yanı sıra akıl hastalığı, zührevi hastalıklar, cüzzam ve baras(alaca hastalığı) gibi hastalıklar da tefrik sebebidir.
* hukuk-ı aile kararnamesi'ne kadar osmanlı devleti'nde ebu hanife ve ebu yusuf'un görüşü esas alınmıştır.
* hukuk-ı aile kararnamesi'nde ise bu konu "hıyar-ı tefrik" başlığı altında düzenlenmiştir. ve kararname kazai boşanma için beş sebep kabul etmiştir. bunlar; evliliğe engel bir kusur nedeniyle tefrik, hastalık nedeniyle tefrik, kocanın nafaka bırakmadan gaip olması nedeniyle tefrik, gaiplik nedeniyle tefrik ve geçimsizlik nedeniyle tefriktir.
