olumsuz bir kelimeden olumlu bir anlam çıkarmaya çalışmak iyimser bir davranış gibi gözükse de çoğu zaman, karamsar olmanın da iyi tarafları vardır kanımca.
farzı mahal, karamsar olmanın olumsuz yönlerini sıralıyorsanız ardarda sormak isterim çünkü merak ederim ; ayrılık şiirlerini nasıl okursunuz, nasıl hüzünlenirsiniz siz? okudunuz mu hiç, içinde karamsarlıktan nasibini almamış, terkedilmiş bir şairin dizelerini?
sanmıyorum...
" oysa ben akşam olmuşum
yapraklarım dökülüyor
usul usul "
derken atilla ilhan ya da ümit yaşar bahsederken yalnızlığından;
"sensizliğin günlüğünü tuttum yine,
bir avuç gözyaşı biraz da isyan.
bir defter dolusu şiir,
senin yokluğunu haykıran.
kendimden bile sakladığım,
konuşmayı yasakladığım
o kelimeyi yazdım yine,
sensizliğimi, yalnızlığımı "
veyahutta sen bendesin derse şiirinin başlığında ümit yaşar,
"ben de seni bekledim durdum
gözlerim ufukta burnum rüzgarlarda
ne cemalini gördüm ne kokunu aldım
aramak sonuçsuz umutlar bahara "
ve iyimser bir yaklaşım sergilemek isterse sevdiğine ama yerleştirirse dizelerine karamsarlığını usul usul;
hangimizi etkilemez ki bu yaklaşım...
olumsuz mana çıkarılsa bile , bir anlamı olmasaydı bunları sahiplenmezdi sanırım insanoğlu.
