elbette vardır ancak son dönemde en feminist geçinen kadınlar bile özellikle sosyal medya üzerinden ''tek taşımı kendim mi alacağım ya :D'' sohbeti yapıyorsa bir sorun var demektir. tüm genellemelere karşı olsam da yüksek çoğunluk üzerinden gideceğim.
erkek kendi hayatının ve karısının hayatını idame ettirebilmek için yaşamının her döneminde çalışmaya mahkumken kadınlar neden en ufak zorlukta bundan uzaklaşıyor, rahat bi yaşamın arzusuyla tutuşuyor ? üniversite döneminde ''bütün erkekleri öldüreceyiz'' diye dolaşan, okuyan, mücadele eden kadın arkadaşlarım dahi en sonunda ''sikerler ya'' deyip rahat edeceği hayata erişmeye çalışıyor.
bu ikiyüzlülüğün ve yavşaklığın toplulumuzda olmasından dolayı ne kadar şaşırmasam da can sıkıcı hadiselere gebe oluyor.
kadınlarımızın bu tutumu, yüzyıllardan beri süregelen ataerkil toplumdan sıyrılmaya çalışmak, beceremeyince de içinde yok olmaktır. halbuki ataerkil toplumu eleştirirken en sonunda yine o topluluğu oluşturan yegane etmenin kadınlar olduğunu ne zaman anlayabileceğiz ? bu olaylarda kadınları suçlamakta yapıcı değil. sorunun değil, çözümün parçası olma dileğiyle...
