ve bir gün müjde ar çıktı ortaya. her şeyi yıkıp attı. artık kadın güçlüydü. evet deli gibi seviyordu müjde ar.
ama sevdiği erkekten vazgeçmedi yada kendisine yamul yapan erkekten hep intikamını aldı.
güçlü kadın figürü oldu bir anda ama sonuçta kadındı.
oysa o filmlerde yaşanılan her aşk bizim taşra kültürümüze bir göndermeydi. neden hep zengin kızları severdi esmer delikanlıları. ve neden hep esmer delikanlılar beklerdi zengin kızları. oysa mahallerinde aradıkları o temiz helal süt emmiş kızlar vardı. dedikya yaşamak istediğimiz aşklardı onlar.
yada kırmızı ve siyahta (sthendal romanı) anlatılmak istenen gibi,yükselme hırsıydı kadın ve erkek için aslında aşk.
ve o aşkların hepsi bakın lan kızlar erkeklerle ormana gider ve ağaçların altınd koşar, sahile gider koşar, minübüste tanışırlar, otobüste tanışırlar.
evet bizde öyle yapmaya başladık. her erkek otobüste bir kıza baktı . her kız yolda kendisine bakan bir erkeğe şöyle veya böyle.
ve artık aşık olmak için aşk yaşamak için türk filmi tadında olmak vardı. film gibi.ama aranılan hep yanındaki değil uzaktaki olmalıydı.
taki amerikan sineması evimize girene kadar. çünkü artık yetmiyordu o aşklar. kadınlar ve erkekler yetmiyordu. bir aşk için türk filmi ve sahil ve orman yetmiyordu.
bu yüzden olsa gerek, türk filmlerinde kaldı artık o aşklar denmeye başladı.
