bir ideolojinin ne denli temelsiz ve özsüz olduğunu anlayabilmenin en güzel yollarından bir tanesi; onu savunanların kendilerini betimlerken, söylemlerinin başına veya kıçına yada göbeğine bir takım afaki tanımlamalar ekleyerek sözde; savunmakta oldukları ideolojinin üstünlüğünü kanıtlama mücadelesine güzel bir örnektir. aslında bir acizlik örneği olmakla birlikte her nedense kendileri tarafından böyle algılanıla gelir. bir örnek ile bişi etmeye çalışayım;
bir liberalist yada sosyalist veya komunist'e kendini betimle (ideolojik anlamda) dendiğinde;
"- bireysel özgürlüklerin sonuna kadar ardındayım, bırakınız geçsinler, bırakınız yapsınlar" diyen olabilir,
"- her insanın eşit şartlarda yaşamasından yanayım, devlet bunu sağlamalı ve gözetmelidir" diyen olabilir,
"- dünyaya gelen her canlının yaşam hakkı onun en temel hakkıdır ve korunmalıdır" diyen olabilir,
ancak, bu ideolojileri özümsemiş olanların hiçbirinden;
"- kayalık dağlar kadar amerikalı ve ontario gölü kadar liberal " veya
"- urallar kadar rus ve kafkaslar kadar sosyalist " yada
"- dünya kadar insan ve evren kadar komunist " olduklarını duyamazsınız.