Manası olmayan bu dünyada,kırılan kalplerle yalnızlığı paylaşmak,her şeyi yakarak dağlara,bağlara çıkası gelmek,belki bu akşam,istanbul da eski bir köprünün altında,elindeki sazla kimsenin haberi olmadan göçüp gitmek,bir bebeğin masumluğu,tırnakları ojeli bir hatunun kasvetiyle.Masal gibi bu dünyaya belki de alışamadan,hayatı yaşayamadan dönüp gitmek.Hali duman olmuş dumancıların ortak noktaları belki de bunlardır.
