7-8 yaşlarımda bütün yaz tatilleri mi dedem ve babaannem ile birlikte yaylada kalırdım. komşu tarlada ise o dönem en yakın arkadaşım olan ahmet, dedesi ve babaannesi olurdu. tabi dedeler yakın yaşlarda hep birlikte takılıyorlar nasıl diyeyim namazlar, çaylar ve kendi elleriyle sardıkları sigaralar falan hep birlikteler. ahmet le bende bebeyiz ya ormanda odunlardan silah yapıp dıkşın dıkşın koşuyoruz. bir sakarlık yaparsak bir yaramazlık yaparsak ahmet'in dedesinden dalyarak sıfatı isimlerimizin önüne yerleşiyordu. şimdi bu kelimeyi her duyduğumda her karşılaştığımda o amcanın yüzünü hatırlarım. tuhaf ismini çıkartamıyorum. mekanı cennet olsun. dedemin de onunda.
