evlenmemiş genç erkek muhabbeti. evlenince anlarsınız.
karın bisikletten düşüp ayağını kırınca, bir ay ona bakmak zorunda kaldığın zaman, doktor bu bilek 6 hafta yerinden oynamayacak, dediği zaman...
eğer o ana kadar yemek yapmamışsan mutfakla ilgili bilmediğin herşeyi o anda öğrenmek zorunda kalırsın. sana böyle gacırt diye girer...
ulan dün de bunu yedik, başka yemek yok mu, sorusu sana sorulduğunda o dalga geçtiğin yemek tarifi kitaplarını karıştırmaya başlarken bulursun kendini. hangi bıçakla ne kesilir, rende nerdedir, baharatlar nerdedir, bulaşık makinesi nası çalışır, onun deterjanı nereye konulur, hoşurt diye öğrenmek zorunda kalırsın.
bilmiyosan.
bi de yemek yaparsın, kendini acayip cool hissediyorsundur, yemeğe tabağa koyarsın, çok caring boyfriend ya da husband ayaklarıyla karına götürürsün....
ııığğğkkk bu ne be, tadı bütuhaf bunun, ben yemem bunu, der...bi de fırça atar, sana , tatmıyo musun olm bunları yaparken, diye...
hani derler ya, o dalga geçtiğini sandığın işlerin tamamını- gerçekten iştir o- zike zike öğrenmek zorunda kalırsın.
bi de der ki,ulan hep kuru fasulye mi yiycez, amk, yok mu başka yemek, biz sana hergün aynı yemeği mi yediriyoruz, git başka bişey yap, der...
yani sözün kısası- mutfaktan kaçamazsın. hayatta mutfağa girmek zorunda kalacağın birşey , mutlaka olacaktır. iyisi mi, sen yol yakınken, güzellikle öğren yemek yapmayı, mutfakta ne nerdedir öğren de, sonra, hayatım tuz nerde,biber ner, kepçe nerde, salata tabakları nerde, diye sormak zorunda kalma.
eli anasına bakan yaşı genç erkekler anlamaz, bu entrynin neden bahsettiğini.
