ülkesine adam gibi sahip cıkamayınca ona buna bok atıp, bahanler ureten bi millet haline gelerek, insanlıgımızdan ödun vermezdik mesela.
kurt murt değil mesele. adam olan ırkıyla değil kendisiyle adam olur.
sen kös kös otur yerinde, calısma, ugrasma, tepende bi dolu it satsın ulkeyi parsel parsel; sonra tut vay efendim kurtler yuzunden oldu hepsi diye hungur hungur agla önune gelene.
aglıyorsunuz resmen, biz uyurken elden gitmişiz meger diye.
biraz dönün de kendinize bakın. ırkınızla mı adam oluyorsunuz? icraatlarınızla mı? insanlıgınızla mı? kanınızla değil de biraz aklınızla baksanız belki hiçbir sorun kalmayacak.
bir ulkede olan biten her seyi, her pisligi ırkcılığı kullanarak baskalarının uzerine yıgmak; kişinin yada ülke butununde aynı goruste olan toplulukların (kurt olsun turk olsun ırkıcılık yapan herkes) korkak, tembel, sorumsuz, beceriksiz ve akıldan yoksun oldugundan baska hiçbir seyi kanıtlamalaz.
sekerimi caldılar diye aglayan bir cocuk goruntusunden ote gidilemeyeceği gibi, daha da rezil olmaktan baska hiçbir işe yaramaz ırkcılık yapıp bahaneler uretmek.
şu kadarını bile algılayamayısınızdan belli; adam olmak kanla değil akılla gercekleşir.
he nedir? sen adam değilsindir, o da adam değildir, bir ulkeyi idare edip paylasamıyorsunuzdur; birbirinize bok atar, savaşır bunların haricinde de bi işe yaramaz bi toplum olur somurulursunuz. çöplüksunuzdur. asalaksınızdır. kabul edemiyorsunuzdur.
sadece kurtler suclu. bu ulkenin adından gelen turkler, o akıllı, o mukemmel, o harika, aslan parcası, uyanık, lafa gelince sahlanan, yıldırımlar yaratan turklerin hiç bir kabahati yok. madem turkler olarak o kadar harikaydık da neden işleri yoluna koyamadık.
ben soyliyim: o sayılan tum kahramanlıklar, özelliklerin hepsi, satılmamıza göz yumdugumuz, para için salyalarımızın ilk aktıgı gun yitirildi. hala yitiriliyor da. hepimiz hala yitiriyoruz.
ve beceriksizliğimizi; insanlıktan cıkıp da kana susamıs varlıklar gibi ortalıkta kosusturmaya calısarak örtmeye calısıyoruz. çalışmak yerine, iç işlerimize zamanında tırnagımız etmeyecek, şuan efendimiz olan dısarıya kulluk yaparak. ve ırkcılık bunun için harika bir yatak.
evet koca turkiye olarak hepimize yazıklar olsun. hala adam olamadık eskilerin onca cabasından sonra. hala turkiye cumhuriyeti vatandasının anlamını biraz olsun dusunmeden, koyun gibi guduluyoruz. ve daha da beteri; bunu o aptal, gelip geçici kana bakıp ben kurtum ben turkum diyen iki taraf da yapıyor.
buyrunuz devam ediniz birbirinizi didiklemeye, birbirinizin kanını emmeye. yıllardır hep işe yaradı, simdi de yarar değil mi? aynen devam edin. size iyi kıyımlar.
