akbabalarla görüşmemektir. bayram seyran vb durumlar dışında görmediğin zamanlarda kafan inanılmaz rahattır. gördüğün zaman meraktan başka bir şey yoktur yüzlerinde. sürekli saçma sapan sorular sorarlar. tek amaç dedikodudur. 2 metre çukura atacaklar gidecekler. üç günlük dünyada bu insanlar neyin peşinde anlamıyorum ki. kaç yaşına gelmiş insanlar, yaptıkları muhabbete kargalar bile güler. hiçbir akrabamla, kuzenimle zorunda olmadığım sürece görüşmem. çünkü çoğu anasını, babasını, dayısını, amcasını vs taklit eder. kendi kişilikleri, özgüvenleri yoktur. muhabbetleri ve kendileri bu yüzden o kadar sığ ki. sussunlar diye durmadan çay söyler. sigara içerim yanlarında. pek konuşmam. öyle de tiksinmişim.
