din aslında ilkel aklın kalıntısıdır. eskiden doğaya hükmedemeyen insan belli olaylar karşısında açıklama yapabilecek akli yetkinliğe ve bilgi birikimine sahip değildi. dolayısıyla inançsız veya inançlı denemeyecek kadar sığ kafaları vardı. bir karar veremeyecek konumdaydılar yani. ardından insanın aklı gelişti ve neden_ sonuç ilişkisi içinde etrafta olup bitenleri anlamaya çalıştı. ( bu da hayatta kalma içgüdüsünün bir ürünüdür) ardından akli yetersizlik onu gerçek dışı yorumlara itti. ( işte şimşek çakınca zeus bize sinirlendi mantığı bu uçuk yorumların ürünüdür) işte din böyle böyle ortaya çıktı.
ardından insanların hem aklı gelişti, hem bilgisi arttı, hem de doğaya hükmedecek konuma geldi( yani kendilerini artık aciz hissetme boyutunu az çok aştılar)
işte bu durum olanı olanla olduğu gibi açıklama durumunu doğurdu ve din dışı açıklamalar( yani gerçekçi bakış) böylece ortaya çıktı. zamanla gelişti ve bundan sonra daha da gelişecek.
