Sevgili Davide;
Bizi sonsuza dek terk ettiğinden beri Martina sık sık seni soruyor. Sana hala Simone diyor.
Hikayeni ona anlatacağım.
Dün işte, ilk kez kendi kendime bir pasta yapmak istedim. Hangisini pişirdiğimi tahmin et.
Şef yorum yapmadı ama pazar günü için yapılacak pastalar listesine benimkini de ekledi. Sanırım bu iyiye işaret.
Filippo gündüz vardiyasına geçmeyi başardı. Piyangodan para çıkmış gibi sevindi. Çok mutlu oldu.
Şimdilik ondan daha fazlasını isteyemeyeceğimi biliyorum.
Biliyor musun, Lorenzo'yu düşündüğüm zaman yüzünü unutmaya başladığımı fark edip korkuyorum.
Artık sesini hatırlamıyorum. Şimdi ne yapıyor? Kime gülümsüyor?
Hala tavsiyene ihtiyacım var Davide. Senin bakışlarına, senin jestlerine...
Ama aniden senin jestlerinin benim olduğunu fark ediyorum.
Konuştuğum zaman senin gibi konuştuğumu fark ediyorum. **
Seni terk eden herkes, her zaman kendilerinden bir parça bırakıyor mu? Anılara sahip olmanın sırrı bu mu? Bu doğruysa kendimi daha güvende hissedeceğim. Çünkü asla yalnız kalmayacağımı bileceğim.
