her canlının tek bir ortak amacı vardır, üremek. yaşamak ise çoğalmaya giden yolda bir araçtır. koyun, keçi, at gibi hayvanlar yabani ve evcil olarak ayrılır. kedi, köpek, muhabbet kuşu gibi hayvanlar için de aynısı geçerlidir. buraya kadar tamamız.
insanlar da memeli bir hayvan olarak üremek için yaşamaya programlanmıştır. insanı diğer hayvanlardan ayıran bilinç, bazen içgüdülerimizi yenmeyi başarır. bu durumda ise istisnalar ortaya çıkar; veganlar, intihar edenler, çocuk yapmayı reddedenler vs. bu tür insanları konumuzun dışında tutalım. burayı da aldık.
şimdi, elimizde iki çift koyun var diyelim. bir çifti sağlıklı, süt veriyor, eti güzel. diğer çift hastalıklı, sütü verimli değil, eti de yemeye değmez. biz doğal olarak eti sütü güzel olan çifte bakarız, çiftleşsinler isteriz, yavrularına da bakarız, zamanı gelince de yer keseriz. diğer çifti babamızın hayrına beslemeyiz, salarız doğaya. bu durumda bu çiftimizin hayatları için savaşmaları gerekecek. yani yiyeceğimiz koyunların yaşama şansı daha fazla. kedi köpek için de aynı şeyler geçerli. güçlü ya da güzel olmayan bir köpeği sahiplenmeyiz, fare yakalayaman ya da güzel olmayan kediyi sahiplenmeyiz vs.
gelelim soruya, eğer senin canın koyunu kucağına alıp okşarken kedi buduyla karnını doyurmak istiyorsan kimsenin seni sorgulamaya hakkı yok. fakat bu durumun sana faydasından çok zararı olacağından bu tamamen felsefi bir soru. mantık çerçevesinde ele alınacak bir soru değil yani.
kafam bastığınca açıklamaya çalıştım. mobil olmasam çok daha kapsamlı bir yazı yazabileceğim bir konuydu aslında.
