canım güzel şehir dört bir yanı gettolar la donatılmış şekilde. o tarihi yerler, boğazın eşsiz güzelliği, az sayıda kalan nadide korular; hepsi istila edilmiş şekilde. utanıyorum artık burada yaşamaya. iletişimin neredeyse bittiği, her durumun kaba kuvetle halledilebilgi hissinin insanlar da yaygın oluşu, mültecilerin varlığı, tahammülsüz insanların çokça olması, zamanının büyük bir kımının sıcak ve pis kokan otobüslerde gecmesi... gerçekten insan yoruluyor. yıllar öncesinden çok merak edilesi bir yerdi bu memleket, artık bir hiç! insanlar kaçmak için en uygun anı bekler vaziyette.
edit: baksanıza aynı havayı soldugumuz insanlara! istanbul' u hiç eden sen ve senin gibiler! lugatınızdan şu küfürleri çıkarın. gayet açık ve net bir şekilde düşüncemi yazmışım. sende edebinle yazmalısın.
edit : duzelttigin için teşekkür ederim. arada oluyor böyle hatalar.
