''sporcu''' topluma örnek imiş bir zamanlar. öyle derler, biz göremedik. biz tanıyamadık metin oktayları, baba hakkıları, fener-cimbom maçına, beraber kol kola gidenleri...
ama artık günümüzde kalmadı o sporculardan. zira artık hepsi birer ''profesyonel'' bu 'profesyonel sporcular' sistemin güzel birer örneği. para ve popülaritenin sağladığı kariyer en büyük kutsallarıdır. maddiyat putlarıdır. çocukluklarına, topluma, destekçilerine kolayca ihanet ederler, çünkü profesyonellik bunu gerektirir. ağızlarından çıkan sözler çoğunlukla klişe laflar olup çoğu da yalandır. biz amatör taraftarlarda bunu her zaman yeriz.(olmak istediğim yer burası, çocukluk hayalim gerçek oldu, burası çok büyük bir camia, taraftar bir harika) hepsi birer korkaktır. gerçek mücadelenin içinde asla olamazlar. başarı en kolay nerede kazanılabiliyorsa orada olmayı yeğlerler, çünkü profesyonellik bunu da gerektirir.
hayatın damarlarına işleyen profesyonellik belasının sporcuları da vurmuş olması, hepsinin lanet olası birer profesyonel olması çok kötü bee.
