Birini öylesine seversiniz ki hayatınızın vazgeçilmezi, tek emeli yaparsınız; oysa sevdiğiniz kişi tıpkı sizin gibi başka birini sevmektedir. sizin onun için hissettiklerinizi o başkası için hisseder. bu durum içinize öyle bir acı doğurur ki kalbiniz o acıya mıhlanıp kalır. ne kadar acıtıyor olsada ayrılamaz, terk edemez, unutamazsınız. ne mümkündür ki bundan sonra başka birini sevmek, kendinizi yalnızlığa iter imkansızı sevmeyi seçersiniz. sık sık gelir aklınıza meraklanmaya devam edersiniz onun için, bulmaca çözer gibi yaptıklarını yaşadıklarını izlersiniz mutsuzluğunu gördüğünüz an ölümcül bir acı alır içinizi gidip yardım etmek, onu güldürmek, neşelendirmek ister fakat kendi içinizdeki acı, içinizdeki hislerin çelişkisi acizliğe iter sizi çaresiz kalırsınız onunla birlikte yaşadığı üzüntüyü paylaşamasanızda her anı onunlaymış gibi tek başınıza yaşarsınız.
