Frida Kahlo'nun inanılmaz bir yaşam hikayesi var. Yaşam hikayesi yerine yaşam mücadelesi desek daha uygun düşer sanırım. Çünkü Frida hayatı mücadele ile geçen güçlü bir kadın.
“Bir fahişe olarak doğdum” diyebilecek kadar cesur, “bir ressam olarak doğdum” diyebilecek kadar da kendine güvenen bir kadın öncelikle.
Ülkesindeki ilk kişisel sergisinde yataktan çıkmaması öğütlenmiş, çareyi yatağı sergi salonuna taşıtmakta bulmuş. Öyle de güçlü, öyle de inatçı bir kişiliği varmış.
Resmettiği her bir Frida bir şekilde acı çekmekte olan bir kadını andırıyor adeta.
Edit: eksileyen arkadaşa bir kadının bu denli güçlü bir kişiliğe sahip olması battı galiba.
