2.
-
Çocukken haftalar bana asırdı;
Derken saat oldu, derken saniye...
ilk düşünce beni yokluk ısırdı:
"Sonum yokluk olsa bu varlık niye?"
Yokluk, sende yoksun, bir var bir yoksun!
insanoğlu kendi varından yoksun...
Gelsin beni yokluk akrebi soksun!
Bir zehir ki, hayat özü fâniye...
(bkz: Necip Fazıl KISAKÜREK)
