Herkese yalan söyleyebiliyoruz ama kendimize söyleyemiyoruz. Çocuk gibi annemi, babamı istiyorum diye ağlıyorum iki gündür. Kendimi motive edecek kaldığım yerden devam edecek motivasyon kaynağını bulamıyorum. Resim çizemiyorum, kitap okuyamıyorum. insan ilişkilerimi optimum düzeyde tutmaya çalışsam da beceremiyorum. Yeni ev yeni umutlardı hani. umudumu kaybetmiş değilim. Arıyorum ve bulacagım inanıyorum. Ama şu ara çok zor geçiyor ve bir süre daha zor geçecek belli.
