Altı yaşındaydım.Salıncaktan sallanırken ip kopmuş başımın arkası sivri yere gelmişti.Eve gittiğimde gülerek anneme kanlı ellerimi göstermiştim.Annemin o anki halini unutamam.Apar topar hastaneye götürmüştü.On küsür dikiş atılmıştı.Annemin aklı gidiyordu o gün.insan büyüdükçe ailesini iyice sevmeye başlıyor onu anlıyorum.
