gününüz çok dolu geçmiştir aslında, bir sürü arkadaşınızla görüşmüşsünüzdür, yemişsinizdir, içmişsinizdir..
ama bazı anlarda bir şeyi farketmişsinizdir, şöyle bir durup bakmışsınızdır hâlinize..
sessizce bir köşede oturuyorsunuz, herkes delice eğleniyor, gülüyor, oynuyor..
ama siz köşenize çekilmiş, onları izliyorsunuz belki çaresizce, belki de bilinçsizce..
birden bir arkadaşınız yanınıza geliyor, sizin de katılmanızı istiyor eğlencenin göbeğine;
fakat siz onun bu masumane isteğini geri çeviriyorsunuz..
yalnızsınız çünkü, arkadaşlarınız ne kadar "biz varız" deseler de, siz aslında yalnızsınız..
kendi kendine yetebilmeyi öğrenmeniz gerektiğinizin farkına varıyorsunuz, daha güçlü olmanız gerektiğini hissediyorsunuz, birden bir enerji doluyor içinize, yerinizde duramıyorsunuz..
işte o anda onu görüyorsunuz, eski sevgilinizi.. yanında bir erkekle karşınızda geçiyor, sizi farketmiyor bile..
işte o zaman bütün dünyanız başınıza yıkılıyor ve çaresizce o şarkıyı mırıldanıyorsunuz içinizden, usulca..
