insanın hararetini alan, güzel demlenmeyince içilmeyen, aile varsa yaninda ya da aile olarak gorduklerin tadı damağında kalır.
öyle bir şey.
biz arkadaşlarla yurtta kardeş gibiydik. Ne yesek beraber ne içsek beraber. lise sonda ayrilmamiza bir elin parmakları kadar gün ya kaldı ya kalmadı termosa sallama çağlardan demlerdik. yanına da nevale ne varsa artık bisküvi olur ekmek arası olur. o rezil çayın tadı hiç bir şeyde yoktu. o kadar güzel gelirdi ki termosu lavaboda yikardik birde :D özlüyorum şimdi zaman hızlı geçti ve biz büyüdük sozluk ve geçtikçe büyüyeceği ama ani olarak kalmaya, yaşamaya devam edecek.
