Ben sonlandırmadım gerçi,o yaptı.Alakasız nesnelere su şişesine,çakmağa,cımbıza baktığımda bile anılar gözümden geçiyor.Tavlada,taş kagıt makasta hiç yenilmedim ona hep hile yapıyorsun derdi. Zor be sözlük başlarda idrak edemiyor sanırım insan , daha kolay geliyor ayrılık ama bu sabah koca bir taş oturdu yüreğime.Şimdi ben hiç ona günaydın diyemeyeceğim,kedi maması alıp çocugumuz bildigim kedimize,miel'e süpriz yapamayacagım,onu bile bir daha goremiyecegim.Tamam aşk bitiyor belki karnımda kelebekler uçuşmuyor artık ama zamanla insanın bir parçası oluyor sevgili.
ilk senemde KYK da kalırdım,odamızda adım atacak yer olmazdı, çok fazla dost edindim, zamanla hepsiyle bir bir bağlar koptu ama o vardı.Paramız olmadıgı için okula yürüyerek gittigim, yolda son bir liramızla bakkalın açılmasını bekleyip ekmek alıp bölüştüğüm can yoldaşım.Şimdi oda gitti herkes gibi çünkü ben kendimi hep yukarda gördüm.Hayatı bilmeden kendimi hep ''oldum'' sandım,ama hiçbir şey degilmişim.Bunu hep biliyordum belki de kendime hiç söylememiştim.
Zor sözlük zor derdimi anlatacağım kimse yok.Anlatsam da kim anlayacak ? Geçmişte saplı kalıp bugünün güzel insanlarınıda bir bir kırdım. Yeni başlangıç nasıl olacak şimdi ?
Yıllardır rohanlı Theoden gibiyim izleyenlerler,okuyanlar bilirde sen bilmezdin ki küçücüğüm korkardın onları görünce.Bu örneğide anlamazsın. Zor olacak sensiz,çok zor.
