"ölümün bilincine varmak" oluyor filozofların tanımı genellikle; carlos castaneda nın kitabında ele aldığı don juan adlı kızılderili bilgenin, hayat felsefesini castaneda ya aktarırken üzerinde durduğu en önemli konulardan birisiydi bu, "ölümün bilincinde olmak"...
ilginç öyküler anlatıyor ve biraz da bizim nasrettin hoca pratikliği var bu bilgede; castaneda ya öğretisini direkt anlatmıyor; önce ona örnek olarak gösterebileceği somut deneyimler yaşatıyor... sanırım bu kızılderiliyi bu kadar meşhur eden de bu; "ölüm bilinci" hakkında da ilginç hadiseler vardı kitabında fakat şu an ayrıntısını hatırlamıyorum...
ana tema şuydu fakat;
"insanlar ölümsüzmüş gibi yaşarlar; yapmak istedikleri şeyleri, bütün zaman dilimleri kendilerine parsellenmiş gibi her zaman 'sonraya' bırakırlar... ömürleri geçip gittiğinde de aslında 'zaman' ın efendisi olmadıklarını anlarlar; birçok ihtiyar ömrünü istediği gibi kullanamadığından yakınır...
işte bu yüzden ölüm bilincinin olması gerekir insanda; birgün bu hayatın biteceğini 'görmezden' gelmenin bir anlamı yoktur, kaçınılmaz olan o kadar da ürkütücü birşey değildir korkulacak; tıpkı nefes almamız gibi 'doğamızda' olan birşeydir ve ona saygı duymamız gerekir...
işte bu yüzden 'ölümsüzler' gibi yaşayıp elimizdeki fırsatları kaçırmaktansa; her an ölecekmiş gibi, yaşadığımız birşeyi 'son kez' yaşıyormuş gibi düşünmeliyiz,
her seferinde aynı zevki almak için hayattan..."
tabi siz yine de kitabı okuyun derim; eğer ilgileniyorsanız...
