osmanlı'da meclis-i mebusan'ın kurulmasından sonraki ünlü bab-ı ali baskını (darbesi) ile düşünce ve eylemin şiddetle bastırılmak istendiği bir toplumda olan durum.
Sonuçta islam felsefesi içine konulacak türk düşünürlerin yetişme dönemien bakın, en başta iktidar tarafından desteklenmese bile saygı görülmüştür. yanılmıyorsam, Sokrates'e bile idam cezaı veren mecliste oylar idam için yarıdan bir fazla kalkmıştır.
Düşüncenin değr olmadığı yerde, haklı olarak düşünene de değer yokken, biz neden felsefeci yok diye, uzun uzun düşünmeye hiç lüzum yoktur. ne kadar özgürlük o kadar felsefe, bu kadar basit.
Ek: yukarıda adı zikredilen takiyettin mengusoglu, ioanna kucuradi, nermi uygur değerli akademisyenlerdir. Ancak filozof değillerdir. hepsi daha önceden ortaya konmuş düşünceleri yorumlamışlardır. Ama iyi yorumlamışlardır. kendileri başlı başına kuçuradi felsefesi denilebeilecek düşünceler üretememişlerdir.
Üretememelerinin nedeni kesinlikle zekaları ya da becerileri değildir. birincisi Filozoflar çağının yaklaşık 150 yıl önce bitmiş olmasıdır. ikincisi filozoflar çaığı bitse bile, felsefeye yakın yeni fikirlerin bu topraklarda üretilebileceği bir tarihsel dönemde değillerdir.
Son olarak bu üç değerli kişiden gerçekten de daha değerli nice insanın 12 Eylül tarafından üniversitelerden "aykırı düşüncükleri için" uzaklaştırılmış olmalarını da dikkate almak gerekir.
