doyumsuz insanlar için kötü. olmuş insanlar için iyi eylem.
bir arkadaşımın ünlü biriyle yattıktan sonra: "ben şu saatten sonra sittin sene evleneceğim kişiyi seçemem, artık hep daha fazlasını ister oldum, anneme söyleyeceğim bir kız bulsun, görücü usulüyle evlenecem" demiştir.
bu örnekte görülmektedir ki insan ne kadar "tek insanla birlikte olmak diğerlerine ihanettir" gibi düşünse de özünde "doğru kişi" arayışları sürecektir.
anne kokusu nasıl mistikse sevgili (-ki doğru kişi) kokusu da bir o kadar farklıdır. insan o kokuya özlemi, yiyecek yemeği yokken yanında "yemek yok" diyecek birini arar.
düşünün ki evlendikten sonra iki kişinin minyatürü bir insan* oluyor. söyleyince basit düşününce inanılmaz bir olgu.
o saaten sonra da artık kendi hayatınızı bir kenara koyup onunla tekrar sıfırdan yürümeye başlarsınız, konuşursunuz, ödev yaparsınız, kız arkadaş tavlarsınız.
5-6 sene önce bana da "game over" gibi gelen bu eylem doğanın düzeni gereği "gerekli" gelmeye başlıyor, iyi ki başlıyor.
siz hala "evlenmek mi! ahaha saçmalık" gibi düşünüyorsanız, biraz zamana ihtiyacınız var. bu zamanda da canınızın istediğini bağımlı olmadan yapın.
edit: evet evlendim ve fikirlerimi şuanki hayatım tastik ediyor.
